حبیب‌الله فرید در گفت‌وگو، گفت: بسیاری از کودکان کار و خیابان از شهرهای مختلف به تهران مهاجرت می‌کنند و خیلی‌ها هم که در خیابان می‌بینیم بی‌سرپرست نیستند و پدر و مادر دارند.
وی در پاسخ به اینکه آیا این کودکان مبتلا به بیماری‌های خاص و ایدز هستند گفت: این کودکان در معرض خطرند کودکانی که سر چهارراه‌ها کار می‌کنند انواع خطرها تهدیدشان می‌کند،ممکن است تصادف کنند، مورد آزار قرار گیرند یا از آنها سوء استفاده شود.
معاون اجتماعی سازمان بهزیستی ادامه داد: مطالعه‌ای که قبلا انجام شده نشان می‌دهد که 4.5 درصد از کودکان خیابانی مبتلا به بیماری ایدز باشند. البته ما در این زمینه مطالعه‌ای انجام نداده‌ایم و مطالعه‌ای که دو سال پیش انجام داده‌ایم بر روی رفتارهای پرخطر این کودکان است که نشان می‌دهد در معرض خطر هستند.
وی گفت: در حوزه کودکان خیابانی باید روی جذب آنها کار کنیم و اعتمادشان را جلب کنیم. تنها نگرانی ما برای نگهداری قهرآمیز و جمع‌آوری با زور این کودکان این است که ممکن است پدر و مادر آنها این کودکان را به سمت کارگاه‌های زیرزمینی ببرند. کارگاه‌های کاری که مجوز ندارند و قابل رویت هم نیستند. مثلا زیرزمین یک خانه مسکونی را تبدیل به کارگاه کرده‌اند که اصلا فضای مناسبی ندارد.
فرید ادامه داد: همین کودکان کار خودشان می‌گویند که خیابان از کارگاه برایشان بهتر است چون ممکن است در این کارگاه‌ها کتک بخورند و رفتارهای بدی با آنها بشود.
وی درمورد شناسایی این کارگاه‌های زیرزمینی گفت: شناسایی آنها خیلی سخت است چون تابلو ندارند مثلا در زیرزمین خانه، ترشی و مربا تهیه می‌کنند یا کفش می‌دوزند و از این موارد خیلی زیاد است البته این مشکل مربوط به همه دنیاست و در آن کشورها هم در شناسایی این کارگاه‌ها مشکل دارند و معتقدند مردم باید اطلاع بدهند.
معاون اجتماعی سازمان بهزیستی گفت: متاسفانه برخی از این کودکان در کارگاه‌های خانوادگی کار می‌کنند مثلا مواردی بوده که کودکی 12 سال در خانه قالی‌بافی می‌کرده و کارهای سنگین انجام می‌داده است، بنابراین آگاه‌سازی خانواده‌ها و اطلاع دادن مردم بسیار مهم است.
وی با تاکید بر اینکه با افزایش اعتبارات نهادهای حمایتی می‌توان حمایت بیشتری از این کودکان کرد گفت: باید کاری کنیم که نیازی به کارکردن این کودکان نباشد و اگر در جایی که لازم است می‌بینیم که خانواده‌ها صلاحیت ندارند کودک به بهزیستی داده شود. با رویکرد کارشناسی باید با خانواده‌ها در ارتباط باشیم و نمی‌توان یک نسخه را برای همه پیچید.
فرید ادامه داد: در تهران سالانه حدود 1300 کودک خیابانی از خدمات ما بهره می‌گیرند که ممکن است به مدت چند شبانه‌روز یا چند ماه در مراکز اقامتی ما نگهداری شوند.
وی در پاسخ به اینکه آیا این کودکان مبتلا به بیماری‌های خاص و ایدز هستند گفت: این کودکان در معرض خطرند کودکانی که سر چهارراه‌ها کار می‌کنند انواع خطرها تهدیدشان می‌کند،ممکن است تصادف کنند، مورد آزار قرار گیرند یا از آنها سوء استفاده شود.
معاون اجتماعی سازمان بهزیستی ادامه داد: مطالعه‌ای که قبلا انجام شده نشان می‌دهد که 4.5 درصد از کودکان خیابانی مبتلا به بیماری ایدز باشند. البته ما در این زمینه مطالعه‌ای انجام نداده‌ایم و مطالعه‌ای که دو سال پیش انجام داده‌ایم بر روی رفتارهای پرخطر این کودکان است که نشان می‌دهد در معرض خطر هستند.
وی گفت: در حوزه کودکان خیابانی باید روی جذب آنها کار کنیم و اعتمادشان را جلب کنیم. تنها نگرانی ما برای نگهداری قهرآمیز و جمع‌آوری با زور این کودکان این است که ممکن است پدر و مادر آنها این کودکان را به سمت کارگاه‌های زیرزمینی ببرند. کارگاه‌های کاری که مجوز ندارند و قابل رویت هم نیستند. مثلا زیرزمین یک خانه مسکونی را تبدیل به کارگاه کرده‌اند که اصلا فضای مناسبی ندارد.
فرید ادامه داد: همین کودکان کار خودشان می‌گویند که خیابان از کارگاه برایشان بهتر است چون ممکن است در این کارگاه‌ها کتک بخورند و رفتارهای بدی با آنها بشود.
وی درمورد شناسایی این کارگاه‌های زیرزمینی گفت: شناسایی آنها خیلی سخت است چون تابلو ندارند مثلا در زیرزمین خانه، ترشی و مربا تهیه می‌کنند یا کفش می‌دوزند و از این موارد خیلی زیاد است البته این مشکل مربوط به همه دنیاست و در آن کشورها هم در شناسایی این کارگاه‌ها مشکل دارند و معتقدند مردم باید اطلاع بدهند.
معاون اجتماعی سازمان بهزیستی گفت: متاسفانه برخی از این کودکان در کارگاه‌های خانوادگی کار می‌کنند مثلا مواردی بوده که کودکی 12 سال در خانه قالی‌بافی می‌کرده و کارهای سنگین انجام می‌داده است، بنابراین آگاه‌سازی خانواده‌ها و اطلاع دادن مردم بسیار مهم است.
وی با تاکید بر اینکه با افزایش اعتبارات نهادهای حمایتی می‌توان حمایت بیشتری از این کودکان کرد گفت: باید کاری کنیم که نیازی به کارکردن این کودکان نباشد و اگر در جایی که لازم است می‌بینیم که خانواده‌ها صلاحیت ندارند کودک به بهزیستی داده شود. با رویکرد کارشناسی باید با خانواده‌ها در ارتباط باشیم و نمی‌توان یک نسخه را برای همه پیچید.
فرید ادامه داد: در تهران سالانه حدود 1300 کودک خیابانی از خدمات ما بهره می‌گیرند که ممکن است به مدت چند شبانه‌روز یا چند ماه در مراکز اقامتی ما نگهداری شوند.
